Torre del Diavolo (Diabelska Wieża) to wieża strażnicza znajdująca się na cyplu Punta Zavorra, w Zatoce Aniołów, w miejscowości Sarroch. Wieża wznosi się na wysokość 50 metrów nad poziom morza. Swoją nazwę zawdzięcza znajdującej się poniżej jaskini o tej samej nazwie. Ze szczytu Torre del Diavolo można zobaczyć m.in.: wieże Lazzareto, Isola dei Cavoli, San Macario oraz Sant’Efisio.
- planujesz zwiedzić Torre del Diavolo na Sardynii? Przeczytaj nasz artykuł, w którym znajdziesz wszystkie przydatne szczegóły i informacje, a w szczególności frapującą historię obiektu;
- podpowiadamy jak najłatwiej dostać się do tego fascynującego zabytku – w tekście znajdziesz też gotową do zabukowania wycieczkę turystyczną;
- samo umiejscowienie wieży zachęca do… plażingu. Przeczytaj zatem o najfajniejszych plażach, znajdujących się w pobliżu zabytku.
Skorzystaj z Booking.com gdzie znajdziesz najlepsze hotele i apartamenty
Potrzebujesz samochodu podczas wakacji, zarezerwuj z Booking.com lub przez discovercars.com
Promy zarezerwujesz z DirectFerries.com
Najlepsze oferty na bilety lotnicze znajdziesz tutaj
Ciebie to nic nie kosztuje, a ja pozyskam środki na następne artykuły. Z góry Ci dziękuję!
Gdzie znajduje się Torre del Diavolo na Sardynii?
Położenie zabytku na interaktywnej mapie: kliknij tutaj.
Torre del Diavolo (Diabelska Wieża), znajduje się w gminie Sarroch, około 22 km od Cagliari na Sardynii. Jest ona jedną ze stu pięciu przybrzeżnych wież strażniczych na Sardynii, a wzniesiono ją na początku XVII wieku.
Do Torre del Diavolo można łatwo dotrzeć, podążając ścieżką trekkingową usytuowaną wśród bujnych śródziemnomorskich zarośli. Wzdłuż szlaku można podziwiać malowniczy widok na morze, zatokę Golfo degli Angeli i całe wybrzeże w kierunku Puli. Z Diabelskiej Wieży doskonale widać Wieżę San Macario oraz Wieżę Nora.
Historia Torre del Diavolo
Nadbrzeże Sardynii wypełnione jest ufortyfikowanymi konstrukcjami, które od wczesnego średniowiecza (okres między 476 a 1000 r. n.e.) do połowy XIX wieku tworzyły system obronny, obserwacyjny i komunikacyjny wzdłuż. Ich głównym zadaniem było przede wszystkim ostrzeganie mieszkańców przed zbliżającymi się statkami piratów i wrogich wojsk.
Położona na stromym skalistym wzniesieniu nad morzem, Diabelska Wieża była nazywana również Turri 'e su Scollyu (Wieża Skały). Miała ona na celu kontrolowanie i ochronę przed ewentualnymi najazdami barbarzyńskich korsarzy. Siła rzeczy broniła dostępu do Grotta del Diavolo (Diabelska Jaskinia), znajdującej się poniżej cypla. Także strzec całego otaczającego obszaru ograniczonego przez Capo Sant’Elia oraz plaże Chia.
Diabelska Wieża ma kształt ściętego stożka. Składa się z wewnętrznej komory o obwodzie około trzech metrów i kopulastego sklepienia otwierającego się na taras widokowy. Przy dobrej, bezchmurnej pogodzie można z góry dostrzec obiekty oddalone o nawet trzydzieści kilometrów!
Plaże blisko Torre del Diavolo
Dlaczego by nie połączyć zwiedzania architektonicznego zabytku z beztroskim pobytem na pięknej plaży? Takich miejsc jest w pobliżu Diabelskiej Wieży kilka.
Spiaggia di Su Guventeddu
Około 2,5 km na południowy wschód od Puli, w miejscowości Nora, znajduje się kolejna przytulna plaża, czyli Su Guventeddu (Spiaggia di Su Guventeddu). Ma ona długość nieco ponad 600 metrów i szerokość dochodzącą do 30 metrów. Wychodząca na południowy wschód plaża oferuje piękne widoki na wysepkę San Macario, usytuowaną na północy. Z kolei, patrząc w kierunku południowym, można dostrzec Torre del Coltellazzo di Nora, znajdującą się w pobliżu stanowiska archeologicznego Nora oraz małą wyspę Isola del Coltellazzo.
Spiaggia di Nora
Piaszczysta plaża Nora (Spiaggia di Nora) znajduje się około 2,5 kilometra na południowy wschód od miejscowości Pula, w prowincji Cagliari, na południu Sardynii. Plaża ta ma długość 500 metrów i około 30 metrów szerokości. Spiaggia di Nora skierowana jest na wschód, dzięki czemu oferuje wspaniałe widoki na Torre del Coltellazzo di Nora, usytuowaną na południu. W pobliżu znajduje się także stanowisko archeologiczne Nora – starożytne fenickie miasto, które założono na przełomie IX i VIII wieku p.n.e. Dodatkowo jest to jedno z najstarszych miast na Sardynii. Stanowisko archeologiczne znajduje się u podnóża cypla Capo di Pula.
Plaża Nora jest osłonięta od silnych wiatrów i jest doskonałym miejscem do kąpieli w czystych, błękitnych wodach Morza Śródziemnego. Zwłaszcza po zwiedzeniu ruin Nora oraz wieży Torre del Diavolo.
Spiaggia di Santa Margherita di Pula
Plaża Santa Margherita di Pula znajduje się przed miejscowością o tej samej nazwie, zaledwie 5 kilometrów na wschód od miejscowości Domus de Maria. W okolicy dostępnych jest kilka malowniczych plaż, które są zlokalizowane równolegle do drogi SS195, przez około 5 kilometrów. Plaża ta ma długość około 2600 metrów. Jest najdłuższym odcinkiem piaszczystego wybrzeża, jaki można znaleźć w pobliżu Cagliari, na południu Sardynii.
Spiaggia di Santa Margherita di Pula charakteryzuje się ziarenkami piasku w odcieniach różu i łagodnym zejściem do wody. Dlatego też wybrzeże to jest popularne wśród rodzin wypoczywających z dziećmi. Ponadto warunki wietrzne sprawiają, że plaża jest popularna wśród miłośników surfingu, windsurfingu oraz kitesurfingu. W pobliżu wybrzeża znajdują się lasy sosnowe dające przyjemny cień, kempingi i pobliskie kurorty wakacyjne.
Rejsy do Torre del Diavolo
Torre del Diavolo pięknie prezentuje się także z perspektywy Morza Śródziemnego. Z Cagliari na Sardynii wypływają łodzie wycieczkowe oferujące kilkugodzinne rejsy wzdłuż wybrzeża Sella del Diavolo. Podczas takiego rejsu można podziwiać m.in.: Piscina della Sella, Cala Fighera, Grotta dei Colombi, Cala Mosca, Cala Bernat, Scoglio di Sant’Elia, Torre del Diavolo oraz Torre del Prezzemolo. W cenę wliczone są także przekąski na pokładzie oraz krótkie przerwy na kąpiele morskie.
Uwaga – wycieczka dla Ciebie! Polecamy taki właśnie rejs z profesjonalnym przewodnikiem. W programie wyprawy przerwy na pływanie, nurkowanie oraz podziwianie miasteczek i zabytków wybrzeża Sella del Diavolo. Start z portu w mieście Cagliari. Szczegóły znajdziesz pod tym adresem internetowym.
Autor: Magdalena Łydka